Yüksek voltajlıdır bazı kişilikler; ışıl ışıl. Güneş gibi,
sıcacık, pasparlak. Bundandır ya, ilk o
sobelenir hep saklambaçlarda. Saklanmayı başaramaz hiçbir ortamda. Etrafı,
sönük yıldızlar gibi gözkırpan insanlarla çevrilidir hep. Kendi ışığıyla gözü
kamaşmış olan bu yüksek voltajlılıar, biraz ‘’uzaklık-mesafe sebep bu
sönüklüğe’’ sanır. Bundan dolayı da hep yanılır. Güneş gibidir bunlar dediğime
bakmayın, paralel akımlıdır. Yanına eklenen düşük voltajlıya kendimden
vereceğim derken, ışığından kendi mahrum kalır. Bir sivrisinek topluluğu kadar
kalabalıktır bu voltajı düşükler. Hangi paralel akıma eklenmek gerektiğini de
iyi bilirler. Yüksek voltajlının en zayıf noktasını aranır, bulur, ve kendini
aydınlatana kadar orada, sıkılıp yoruluncaya kadar, öylece kalır.
Anlamaz bunu uzunca bir zaman yüksek voltajlı. Kendini güneş
gibi bir nimet sanır. Çünkü o, vermeye, paylaşmaya, bölüşmeye bayılır, bayılır…
O yüzden, bütün hayatı boyunca o yüksek voltajlı, her daim,
yanılır da yanılır…
Anladığında
kendi ışığını yitirmeye başladığını, başka bir yüksek voltajlının ışığına
sığınmaya çalışır.
Dört döner
etrafta öylece,
Çaresizce, dolanır da dolanır.
Mümkün müdür kendi gibi bir yüksek voltajlı ile karşılaşmak?
Karşılaştıklarının hepsi, çok zaman önce, o düşük voltajlılar tarafından,
çooktaan kapılmıştır.
Bu defa
da önünde
başka türlü acıların
kapıları aralanır.
Gözü, kendi gerçeğiyle ile birlikte,
Başkalarınınkini de görmeye başlamıştır.
‘
’sen de sömürülüyorsun, sömürülmüşsün benim gibi- bunca
zaman’’ demeye çalışır, çaresizce, ya
varmaz dili
söylemeye
gider, yine, - kendi
karanlık-aydınlığının
kollarına kapanır.
Anlar ki yüksek voltajlı
Bu dünyada
kendi nasibi
Ya yalancı yakınlık
Ya da ömür boyu sürecek bir yalnızlıktır.
İnsandan keser umudu.
Aşktan, karşılıksız bölüşmekten…
Bu sefer,
gözüne
birden bire,
çocuklar
ilişir.
Yaşlılar,
Kitaplar,
Hayvanlar…
Gülümser yüksek voltajlı.
O koca yüreği ve ışıl ışıl gözleri ile,
Büyük acılar sonrası vakıf olmayı başardığı
Bu sırra sarılır:
‘’Işık çocuklardadır!
Bilge
yaşlıların anıları
Hayvanların o dost
bakışlarında!
Seni yalnızca bunlar aydınlatacak!
-yüzün-gönlün
yalnız
bunlarca aydınlanacak…’’
Gülşah KÖKSAL
09.05.2015
FOÇA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder